เย็บแผลที่ดูดซับและไม่ดูดซับได้

รอยประสานการผ่าตัดเป็นชิ้นส่วนของลวดที่ใช้ในการเย็บเนื้อเยื่อหรือผิวหนังเข้าด้วยกันในระหว่างการผ่าตัด มันมักจะทำจากวัสดุที่ดูดซับหรือไม่ดูดซับได้เช่นโพลีเอสเตอร์, โพรพิลีน, โพลีเอสเตอร์, ฯลฯ เย็บแผลที่ดูดซับได้จะถูกดูดซึมเข้าไปในเนื้อเยื่อของร่างกายภายในระยะเวลาหนึ่งและไม่จำเป็นต้องผ่าตัดเพื่อกำจัดพวกเขา เย็บแผลผ่าตัดที่ไม่สามารถดูดซับได้จะต้องถูกลบออกอีกครั้งหลังการผ่าตัด ทางเลือกของการเย็บแผลผ่าตัดขึ้นอยู่กับลักษณะของการผ่าตัดข้อกำหนดการรักษาหลังผ่าตัดและปัจจัยส่วนบุคคล

ลักษณะและการประยุกต์ใช้เย็บแผล:

เนื่องจากการเย็บแผลเป็นสิ่งแปลกปลอมต่อร่างกายมนุษย์พวกเขาสามารถทำให้เกิดปฏิกิริยาการอักเสบในผิวหนัง การตอบสนองการอักเสบสูงสุดตั้งแต่วันที่ 2 ถึงวันที่ 7 หลังจากเย็บแผล เมื่อเย็บแผลหรือแผลศัลยแพทย์จะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีพื้นที่ตายถูกทิ้งไว้ข้างหลังในเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง การเย็บแผลไม่ควรแน่นเกินไปที่จะหลีกเลี่ยงการจ่ายเลือดและทำให้เนื้อเยื่อเนื้อเยื่อ ความตึงเครียดของแผลควรต่ำที่สุดเท่าที่จะทำได้

การเย็บแผลผ่าตัดทางการแพทย์ควรมีลักษณะดังต่อไปนี้:

1. ไม่ก่อให้เกิดโรค

2. ความต้านทานแรงดึงที่เพียงพอ

3. ควบคุมง่าย

4. ผูกปมอย่างแน่นหนาเพื่อให้การสนับสนุนที่เพียงพอสำหรับขอบเนื้อเยื่อจนกระทั่งการรักษาที่สมบูรณ์

5. ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะซ่อนแบคทีเรียหรือจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรค

6. จะไม่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อเนื้อเยื่อ

เย็บแผลธรรมชาติและเย็บแผลสังเคราะห์ทางเคมี:

การเย็บธรรมชาติมาจากวัสดุธรรมชาติมักจะแสดงด้วยผ้าไหมลำไส้แบนและลำไส้โครเมี่ยม

มันถูกดูดซึมโดยร่างกายผ่านการย่อยสลายโปรตีเอสในลำไส้ เนื่องจากการเย็บแผลเหล่านี้ทำจากเส้นใยหลายเส้นพวกเขามีความแข็งแรงมากในช่วงสองสามวันแรกของการรักษาบาดแผล อย่างไรก็ตามในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้าความเข้มของพวกเขาจะลดลงอย่างรวดเร็ว ลำไส้สามารถใช้ในการเย็บกล้ามเนื้อเพราะกล้ามเนื้อรักษาได้อย่างรวดเร็ว แต่จำเป็นต้องมีรอยเย็บที่มีความแข็งแรงสูงในระยะแรกของการรักษา

ด้วยการถือกำเนิดของเธรดที่มีความแข็งแรงทางเคมีที่มีความแข็งแรงสูงการใช้งานของลำไส้ลดลง สายการสังเคราะห์ทางเคมีประกอบด้วยกรดโพลีย์โคลิก (PGA), โพลีเอสเตอร์ (โพลีเอสเตอร์), polydioxanone (PDO) และโพลีเมอร์อื่น ๆ การย่อยสลายของเธรดที่สังเคราะห์ทางเคมีไม่ได้เกิดจากการกระทำของเอนไซม์ แต่ทำได้ผ่านกระบวนการไฮโดรไลซิส

ด้วยเหตุนี้จึงแตกต่างจากลำไส้เกลียวสังเคราะห์จึงไม่ทำให้เกิดการตอบสนองการอักเสบที่แข็งแกร่งและมีเพียงปฏิกิริยาเนื้อเยื่ออ่อน เย็บแผลยังสามารถแบ่งออกเป็นเย็บแผลที่ดูดซับได้และเย็บแผลที่ไม่ดูดซับได้ รอยเย็บที่ดูดซับได้สามารถย่อยสลายได้โดยเนื้อเยื่อของร่างกายหรือดูดซึมได้อย่างสมบูรณ์ เวลาที่ต้องใช้สำหรับการดูดซับที่สมบูรณ์นั้นแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับวัสดุขนาดสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นตำแหน่งแผลและสุขภาพของผู้ป่วยโดยรวม